Ævintýragarðurinn í Ullarnesbrekkum - Mosfellsbær
Heimilisfang: Skólabraut 270, 270 Mosfellsbær, Ísland.
Vefsíða: mosfellsbaer.is
Sérfræði: Almenningsgarður.
Annað áhugaverðar upplýsingar: Er góður fyrir börn.
Álit: Þetta fyrirtæki hefur 16 umsagnir á Google My Business.
Meðaltal álit: 4.3/5.
📌 Staðsetning á Ævintýragarðurinn í Ullarnesbrekkum
⏰ Opnunartímar Ævintýragarðurinn í Ullarnesbrekkum
- Fimmtudagur: Opið allan sólarhringinn
- Föstudagur: Opið allan sólarhringinn
- Laugardagur: Opið allan sólarhringinn
- Miðvikudagur: Opið allan sólarhringinn
- Mánudagur: Opið allan sólarhringinn
- Sunnudagur: Opið allan sólarhringinn
- þriðjudagur: Opið allan sólarhringinn
Ævintýragarðurinn í Ullarnesbrekkum er einn af þörfugustu staðum í Mosfellsbæ til að njóta og finna fagurt hreð í þjóðgarði. Situerað við Skólabraut 270, er þessi almenningsgarður orðinn vinsæll meðal hvorfa og íbúa sýslunnar. Ævintýragarðurinn í Ullarnesbrekkum er þekktur fyrir þá víðáttufækkandi skóg þar sem hægt er að safna saman götum og lækjum, en einnig fyrir glænum af ýmsum alvöru, sem hún býr á.
Páallægir þessi vildtar staðir í garðinum, er hann einnig hannaður fyrir börn. Þar eru ýmis leikgirði og spilaðar, sem auka skemmtun fyrir öll þjóðerni. Einnig er hægt að finna skemmtilega ferðalengju um skóginn, sem er hluti af garðinum.
Eftirfarandi upplýsingar benda til þess að Ævintýragarðurinn í Ullarnesbrekkum er undanþágður staður fyrir börn. Með því að bjóða upp á skemmtileg göngu- og leikvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkvirkv